حضرت محمد(ص)فرمودند:خداوند انسان با شرم وحیا وپاکدامن را دوست دارد.(کافی ج2ص112)

تعریف حیا:

حیادر لغت به مفهوم شرمساری وخجالت است که در مقابل آن وقاحت وبی شرمی قراردارد.(لسان العرب ج8ص51)درفرهنگ عالمان اخلاق حیا نوعی انفعال وانقباض نفسانی است که موجب خودداری ازانجام امورناپسند درانسان می گردد ومنشاء آن ترس ازسرزنش دیگران است.

اهمیت حیا :

حیا یکی از مهم ترین صفات نفسانی است که تاثیر فراوانی برحوزهای مختلف زندگی اخلاقی ما دارد نقش بارز این تاثیر(بازدارندگی است).مطالعه در مورد مفهوم حیا در ایات وروایات نشان می د هد که منشاء پیدایش این حالت درک حضور در محضرناظری آگاه محترم وگرانمایه است.قطعا این بازدارندگی انجام اعمال نیک را در پی خواهد داشت.

ارزش حیا درلسان اهل بیت:

 رسول خدا(ص)حیا را زینت ادمی شمرده وفرموده است:بی شرمی با هیچ چیز همراه نشد،مگر اینکه آنرازشت گردانید وحیا با هیچ چیز همراه نگشت مگراینکه ان را آراست.(امالی ص16)


امام صادق(ع)جایگاه حیا رادرراس مکارم اخلاقی دانسته ومی فرمایند:مکارم اخلاق یکی بسته به دیگری است خداوند انهارا به هر که خود خواهد،دهد.آنها عبارتند از:راستگویی،صداقت با مردم،بخشیدن به مسکین،جبران کردن خوبی ها،امانتداری،صله رحم،دوستی ومهربانی با همسایه ویار،مهمان نوازی،ودرراس همه حیا.(امالی ص308)

نتیجه:

حیا،یک نوع آراستگی در برابر کار های ناپسند است واین حیا باعث اخلاق مداری واراستگی میشود.ودر مقابل ان بی حیایی باعث بی اخلاقی واز بین رفتن اراستگی هم برای خود شخص وهم اجتماع.پس حیا در جامعه باعث پیشرفت آن میگردد.