صبرایوب
ایوب(ع) پیامبر خدا مردی مالدار و ثروتمند بود و فرزندان بسیاری داشت و بدنش سالم و پرقدرت بود. خداوند سبحان خواست او را امتحان کند و او را با سختیها بیازماید. این شد که همه اموالش را از بین برد و خانوادهاش را از او دور کرد. فرزندانش از دنیا رفتند و بدنش دچار بیماریهای بسیار شد و یاران و برادرانش از او دور شدند. ایوب در برابر کوه بلایا و مشکلات با صبر و خرسندی ایستاد و پروردگارش را شکر و سپاس گفت. او هنگام از دست دادن فرزندان و داراییاش میگفت: «الحمدالله ... الحمدالله...»
️پرسش:
ایا امام زمان از وقت ظهورش اگاهی داره که چه وقت ظهور می کند؟
پاسخ:
️در مورد این که امام عصر از ظهور خود اگاهی داشته باشد ما مستندی قابل توجه بر این مطلب نیافتیم بلکه از برخی روایات استفاده می شود که ایشان نیز از وقت ظهور اگاهی ندارند.
امام باقر فرمود:
« مثل ظهور مهدی همچون بر پایی قیامت است که کسی جز خدا از وقت آن اگاه نیست»
بحار الانوار ج51 ص154
در روایت دیگر امام زمان فرمود:
« وقت ظهور فقط در نزد خداوند معلوم است»
کمال الدین،ج2 ص484
در روایت دیگر از نحوه اطلاع یافتن زمان ظهور برای حضرت چنین امده است چنان که امام کاظم فرمود:
« هرگاه وقت خروج حضرت رسید علم به خروج در نفس او منتشر می شود .آن علم او را ندا داده ای ولی خدا خروج کن و دشمنان خدا را به قتل برسان و برای او شمشیری است هنگامی که وقت خروج فرا رسد از غلافش بیرون می آید و حضرت را ندا می دهد ای ولی خدا خروج کن که بر تو حلال نیست که از دشمنان خدا صرف نظر کنی»
بحار الانوار ج52 ص311
️با این بیانات روشن میشود که یکی از منتظران فرج حضرت مهدی خود آن حضرت هستند؛ زیرا
️انتظار، در روایات ما به عنوان افضل العبادة مطرح شده است
کمال الدین،ج1 ص287
لذا بعید، بلکه محال است که آن وجود عزیز از افضل عبادات غافل و محروم باشد.
بنابراین، خود حضرت ولی عصر نیز چون هدف استقرار نظام توحیدی و فراهم ساختن زمینه سعادت بشری را دارند، در انتظار چنین روزی هستند، تا عدل و داد را بر سراسر جهان حاکم کند.
پرسش:
چرا استعمار به دنبال فاسد کردن اخلاق مردم است؟
پاسخ:
تا وقتی که مردم جاهل بودند، برنامه فاسد کردن انسانها از نظر اخلاق چندان برای استعمار مطرح نبود، نیازی به آن نبود. ولی از روزی که دیدند آگاهی تدریجا دارد پیدا میشود، نمیشود جلو آگاهی را گرفت و مردم را برای همیشه در بیخبری گذاشت، گفتند حالا وقت این است که آن بال دیگر را از مردم بگیریم و آن، بال اخلاق، بال پاکی و طهارت است.
اینجا بود که به مسئله اشاعه انواع فساد اخلاقها به عنوان یک مخدّر و یک امر تخدیر کننده پرداختند. ولی این مسئله را به این نام نمیگفتند، همان را هم به نام تمدن، پیشرفت و آزادی میگفتند. به نام تمدن و پیشرفت و آزادی و از راه فساد اخلاق، بیحسی ایجاد میکردند.
انسان اگر عالم و آگاه هم بشود، وقتی که خُلق و روحیهاش فاسد شد، نه تنها آن آگاهی به سود خود و جامعهاش نیست، بلکه همان آگاهی بیشتر به زیان جامعهاش تمام میگردد، میشود: «چون دزدی با چراغ آید گزیدهتر برد کالا». تا روزی که دزد نبود چراغ نداشت، از روزی که چراغ پیدا کرد دزدش کردند که از آن چراغ به نفع دزدی استفاده کند. این برنامهای بود که اشخاص آگاه متوجه آن بودند.
استاد مطهری، آیندۀ انقلاب اسلامی ایران، ص۲۱۴
پرسش:
آثار گناهان تکبر و حرص و حسد بر زندگی به چگونه است؟
پاسخ:
امام حسن مجتبى(ع):«سه چیز مردم را به هلاکت مى رساند:
تکبّر
حرص و آز
حسد
۱- پس خودبینى و تکبر، دین انسان را از بین مى برد، همانطورى که شیطان تکبر کرد و دینش نابود شد و منفور گردید.
۲-حرص و آز دشمن شخصیت هر فرد است همانطور که آدم ابوالبشر (بواسطه حرصى که در وى به وجود آمد) از بهشت رانده شد.
۳-حسد (آرزوى نابودی نعمت از دیگران) راهبر بدبختیها و تیره روزیها است، بواسطه حسد قابیل هابیل را کشت.»
الروائع المختارة، سید مصطفى موسوى، ص۱۱۶