امر به معروف ونهی از منکر دو مخلوق خدا !!!

امام محمد باقر(ع):

امر به معروف و نهى از منکر، دو مخلوق از مخلوقان خداوند مى باشد، هرکس آن دو را یارى کند، خداوند او را عزیز و آقا گرداند و هر کس آن دو را خوار نماید، خداوند او را خوار و ذلیل گرداند.

کافی ج 5 ، ص 59 ، ح 11

انتظار فرج...

شهادت امام صادق(ع)

فرزند فاطمه ششمین نور سرمدم

شیخ الائمه صادق آل پیمبرم

من آخرین امام بقیع مدینه ام

زهر جفای خصم شرر زد به سینه ام

در لحظه های آخر عمرم به زمزمه

ابراز می کنم غم دل را به فاطمه

مادر بیا و حال پریشان من ببین

از سوز زهر سینه سوزان من ببین

هنگام مرگ نام تو ذکر لبم شده

مسمومیت نه، غصه تو قاتلم شده.

تنبلی چرا؟؟؟

مقام معظم رهبری:

در زندگی سعادت٬وخوشی خوشبهتی بسته به تلاش است که ما اینجا خواهیم کرد پس اگراز این تلاش غفلت کردیم وفراموش کردیم وتبلی کردیم ناگهان چشم باز می کنیم وخودمان را در آن نشئه می بینیم در حالی که دستمان خالی است.(۷/۳/۱۳۶۶)

قهوه مبادا!!!

قهوه مبادا !!!

با یکی از دوستانم وارد قهوه‌خانه‌‌ای کوچک شدیم و سفارش‌ دادیم. بسمت میزمان می‌رفتیم که دو نفر دیگر وارد قهوه‌خانه شدند. و سفارش دادند: «پنج‌تا قهوه لطفاً. دوتا برای ما و سه تا هم قهوه مبادا.»

سفارش‌شان را حساب کردند و دوتا قهوه‌شان را برداشتند و رفتند. از دوستم پرسیدم: «ماجرای این قهوه‌های مبادا چی بود؟»

دوستم گفت: «اگه کمی صبر کنی تا چند لحظه دیگه حقیقت رو می‌فهمی.»

آدم‌های دیگری وارد کافه شدند. دو تا دختر آمدند، نفری یک قهوه سفارش دادند، پرداخت کردند و رفتند. سفارش بعدی هفت‌ تا قهوه بود از طرف سه مرد. سه تا قهوه برای خودشان و چهارتا قهوه مبادا. همان‌طور که به ماجرای قهوه‌های مبادا فکر می‌کردم و از هوای آفتابی و منظره‌ی زیبای میدان روبروی کافه لذت می‌بردم، مردی با لباس‌های مندرس وارد کافه شد که بیشتر به گداها شباهت داشت. با مهربانی از قهوه‌چی پرسید: «قهوه‌ی مبادا دارید؟»

خیلی ساده‌ ست! مردم به جای کسانی که نمی‌توانند پول قهوه و نوشیدنی گرم بدهند، به حساب خودشان قهوه مبادا می‌خرند. سنت قهوه‌ی مبادا از شهر ناپل ایتالیا شروع شد و کم‌کم به همه‌جای جهان سرایت کرد. بعضی‌ جاها هست که شما نه تنها می‌توانید نوشیدنی گرم به جای کسی بخرید، بلکه می‌توانید پرداخت پول یک ساندویچ یا یک وعده غذای کامل را نیز تقبل کنید.

گاهی لازمه که ما هم کمی سخاوت بخرج بدهیم و قهوه مبادا، ساندویچ مبادا، آبمیوه مبادا، لبخند مبادا و مباداهای دیگر که دل خیلی‌ها از آنها میخواد و چشم انتظارند تقدیم کنیم.

محبت به همسر...

امام صادق (ع) :

هر کس از دوستان ما باشد به ‏همسرش بیشتر اظهار محبت می کند.

بحار لانوار جلد 103 ص 223

خدا شوق شنیدن صدایت رادارد!

امام رضا علیه السلام:

 إِنَّ اللّه َ یُؤَخِّرُ إِجابَةَ الْمُؤْمِنِ شَوْقا إلى دُعائِهِ وَیَقُولُ: صَوتٌ اُحِبُّ أَنْأَ سْمَعَه

خداوند اجابت دعاى مؤمن را به شوق (شنیدن) دعایش به تأخیر مى‌اندازد و مى‌گوید:

«صدایى است که دوست دارم آن را بشنوم»

فقه‌الرضا (ع)،ص ۳۴۵

منتظر واقعی کیست؟

سوال:معنای انتظار چیست؟

پاسخ :

یک عده معنای انتظار و وجودمبارک حضرت امام زمان (عج)را درست معنا نکرده اند وگفتندامام زمان باید بیاید واصلاح کند در حالی که طبق حدیثی که از وجود مبارک امام صادق(ع) در کتاب سفینه محدث قمی نقل شده در باب لقب امام زمان فرمودند: انتظار این است که خودت را آماده کنی ولو بسهم! یک کسی که بسیجی نیست اهل تیر اندازی نیست وبسیجی فکر نمیکند او هر گز منتظر امام زمان نیست در این حدیث امام دارد انتظار را معنا میکند ومی فرماید وظیفه منتظران این است که ولو به اندازه یک تیر که شده آماده باشد.

خب حالا اگر کسی تفکر بسیجی نداشته ندارد این فقط دعا می خواند این فرد اگر حضرت ظهور کند حرف بنی اسرائیل را می زند که به حضرت موسی گفتند تو وخدایت برو وبجنگ بعد ما می آییم.چون وقتی حضرت امام زمان بیاید می فرمایید بیا نه بشین.پس معنا انتظار واقعی این است که خود را آماده کنیم ن فقط دعا برای فرج بخوانیم تا امام بیاید وخودش همه چیز را اصلاح کند.

تفسیر سوره اعراف آیه۱۰۲تا۱۰۵/آیت الله جوادی آملی

ترک گناه کلید ورود به بهشت

ورود مستقیم به بهشت!

در روایتی از حضرت سید الشهدا(ع) نقل شده است که در آخرت خداوند متعال به برخی از انسان ها دو بال عنایت می فرماید. آنان با این دو بال به بهشت پرواز میکنن و در جایگاهی که برای خود از پیش آماده کرده اند به صورتی که شایسته انان است متنعم می شوند.

در این حال ملائکه از انان از مواقف گوناگون میزان وصراط و... سوال می کنند وانان پاسخ می دهند که ما از هیچ کدام از این مواقف عبور نکردیم بلکه با ان دوبال حرکت کردیم وبه بهشت رسیدیم.

بعد ملائکه می پرسند: در دنیا چه کردید که به چنین مقامی دست یافتید؟

می گویند: ما دو چیز برای خداوند اوردیم ووقتی پروردگار متعال از  ماپرسید که چه چیز اوردید٬توانستیم پاسخ او را بدهیم.

اول:«گناه»در زندگی ما نبود چه در خلوت و چه در آشکار؛به عبارت دیگر همه جا را محضر خداوند میدانستیم و ادب حضور را در مقابل ذات باری تعالی مراعات میکردیم.

دوم:مقام تسلیم و رضا پیدا کرده بودیم.اگر از نعمت های دنیا برخوردار بودیم ان را از الطاف آشکار خداوند میدانستیم وبر ان شاکر بودیم. و اگر گرفتار مصایب و مشکلات دنیوی می شدیم ان را از الطاف خفیه خداوند می شمردیم و علاوه بر ان تسلیم خواست خداوند بودیم٬از گرفتارژ های خود رضایت داشتیم. وملائکه به انان می گویند که حق شما هم همین است که مواقف گوناگون را طی نکرده و وارد بهشت شوید.

(بحارالانوار٬ج۱۰۰ص۲۵) 

ایمان کامل درمهربانی به خانواد